متوجه شده اید که مشکلی در مورد دوست یا آشنای شما وجود دارد. فقط درباره کبودی یا خراشی صحبت نمی کنیم: تلفنهای مکرر از سوی همسرش، ملاقاتها کمتر و درخواست برای قرض دادن پول نیز میتواند نشانهای از آن باشد که این زن مورد خشونت قرار می گیرد. جا ندارد که مستقیم به سمت متجاوز بروید: در بهترین حالت، قربانی از برقراری ارتباط با شما منع خواهد شد، در بدترین حالت، خودتان رنج خواهید برد.
اما در اینجا کاری است که می توانید انجام دهید اگر بخواهید کمک کنید.
مهمترین چیز این است که صحبت را شروع کنید
از این زن سؤالات مستقیم نپرسید مثل: «آیا شوهرتان شما را کتک می زند؟ آیا او شما را تهدید می کند؟»، چون احتمالاً او توی لاکش برود و چیزی به شما نگوید. ممکن است این زن خجالت می کشد که دچار چنین وضع شده است و شما مستقیماً به این شرم و درد اشاره می کنید.
هدف از صحبت که در آن به آرامی در مورد امور و حال آشنایتان می پرسید، این است که فرد به فکر کردن در مورد آن بپردازد که چه چیزی در زندگی اش می افتد. با ملایمت، بدون انتقاد یا اتهام، روشن کنید که این زن در چه نوعی واقعیت زندگی می کند و در این واقعیت چیزی اشتباه پیش می رود. چون وقتی او درباره این مسئله فکر می کند باید مسئولیت را به عهده بگیرد و کاری در مورد آن انجام دهد. گاهی ممکن است فرد آمادگی انجام کاری را نداشته باشد و این نیز طبیعی است.
این زن باید بفهمد که او در آنچه اتفاق افتاده اصلاً مقصر نیست و مسئولیت همیشه بر عهده متجاوز است. این اده بسیار مهم است.
تاکید کنید که میدانید قطع کردن رابطه چقدر سخت است. مهم است که در صحبت روشن کنید که رفتار متجاوز قابل قبول نیست، اما شخصی بیش از حد نشوید: رابطه هر چه باشد، باز هم رابطه دیگران است. اما یادآوری کنید قربانی فاقد چه چیزی در این رابطه می باشد از جمله مواظبت، حمایت، احترام و احساس امنیت.
اگر این تلاش شما برای صحبت با قربانی در مورد خشونت اول نیست، سعی کنید نشان دهید که خشونت علیه او به صورت چرخه ای اتفاق می افتد. با برداشتن یادداشت در دفترچه یا تقویم می توان تشخیص داد چقدر تناوبی آن آزار است.
اگر قربانی را به خوبی نشناسید این جریان دشوارتر خواهد بود. در سنت های برخی از مردم بحثی در مورد زندگی شخصی زن و به طور کلی روابط همسران مجاز نیست. و اگر خشونت فرضی در خانواده رخ بدهد، ممکن است قربانی پاسخی به این سؤال ندهد - شاید بترسد که شوهرش از این خبرچینی آگاه خواهد شد.
چه باید کرد؟ به تدریج قربانی را بشناسید، به آرامی خود را در آنچه در خانه او اتفاق می افتد غرق کنید. یک خداپرست می تواند عیب های قریب و همسر خود را پنهان کند، بنابراین اگر مثلاً یک زن مسلمان عمداً کمک نخواسته باشد، نباید منتظر پرهرفی آنی باشید. راستی، مقاله ما در مورد نگرش اسلام به خشونت خانگی می تواند به چنین گفتگو کمک کند.
کار بعدی چیست
سعی کنید اقدامات پیشگیرانه معقولی را پیشنهاد کنید: به عنوان مثال، آشنایتان می تواند مدارک و اشیاء لازم را جمع کند و آن را در نگهداری شما بدهد. اگر چنین برنامههایی در منطقه اش کار میکنند، او میتواند یک برنامه تلفن همراه را با یک دکمه پانیک قبلاً روی تلفن خود نصب و راهاندازی کند. یا می تواند شماره های خدمات واکنش اضطراری و عزیزانی که می توانند در صورت خطر به سرعت کمک کنند به مخاطبین تلفن خود و شماره گیری سریع اضافه کند.
متجاوزان همیشه سعی می کنند قربانی را از دسترسی به منابع حیاتی، پیش از همه پول، محروم کنند. شخصی شریک زندگی را از کار منع می کند. برعکس، برخی دیگر تمام حقوق را از همسرشان طلب می کنند. بپرسید که قربانی اکنون به چه چیزی نیاز دارد و چگونه می توانید کمک کنید: خرید غذا، نگهداری از کودک، پیدا کردن شغل یا مکانی برای خواب. یا در مورد سازمان ها و بنیادهایی صحبت کنید که به زنان قربانی خشونت خانگی کمک می کنند.
اما به یک دوست/خویشاوندتان پشت نکنید اگر او ارتباط خود را با متجاوز قطع نکرده است. باید درک کنید که ترک کردن سریع متجاوز و پایان دادن به همه روابط بسیار دشوار است. با این حال، با گذشت زمان، با حمایت حسابی تصمیم گیری در مورد جدایی برای یک زن آسان تر خواهد شد.
قدرت و درجه تأثیر خودتان بر وضع را به طور واقعبینانه ارزیابی کنید. متهم نکنید، حمایت کنید و آماده گوش دادن به هر چیزی که به شما گفته می شود باشید – این همه مفید و صحیح است. اما هم مهم است که درک کنید که شما قادر مطلق نیستید و گاهی اوقات باید به موقع به متخصصان تقاضا هدایت کنید.
اگر نمی توانید به تنهایی از عهده این کار برآیید، به دوست یا خویشاوند خود تماس های بنیاد سیلسیلا را برسانید. متخصصان آن بنیاد راه حلی را برای وضع خشونت پیدا خواهند کرد.
Мы благодарим за подготовку перевода Алексея Красько!